8 Eylül 2011 Perşembe

Lamekan

yaz, çocukluktan kalma bir hatıra
içimde hazan sancısı
derinlerde bir hançer
vurgun yemiş benliğim
haykır üstüme üstüme
yüzün paramparça
nefesin dilimin ucunda
kimi öpsem uçacak.
o an sesin tutundu yakama
uçurumlar intihar oranlarındaki düşüşten şikayetçi
postacılar parfümsüz mektuplardan
hesapsız, şafaksız bir bekleyiş arafta
metal kadar soğuk kin
ellerin kadar uzak tin
hudutsuz gecede
lamekan düşlerde
bir huzurevi yangını gidişin
senden payıma düşen bir çift söz
olmadı işte olamadı…