Sis

nedensiz yok oluşlar geziyor damarlarımda
bütün gururlar utanç içinde
bir aşkın gölgesi çöküyor bedenime
konuşamıyorum
sen benim beşinci mevsimim
neden tabut kadar soğuk ellerin
sen benim kayıp cennetim
gözlerindeki sis ne için
huzur kutsuyor sessizliği
kalbim nerede
gözlerim kapanıyor
ruhum dağlanıyor
bu riyakâr ağıtlar
bu aciz dualar
kimin için

- U. Yalçın -