Ecza dolabına çarparak alnını kanatıyorsun, dalgınlıkla. Sonra elini aynı dolabın içine doğru uzatıyor ve belki yarabandı kalmıştır diye umut ediyorsun.
Alınyazını kanrevan edenden, medet umuyorsun yani bir bakıma…
Sanırım, Aşk da tam böyle bir şey işte!
- Özgür Gümüşsoy -
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder